De sfeer in de zaal was elektrisch. Je voelde de spanning, de adrenaline, het rumoer van het publiek dat steeds harder begon te klinken naarmate de partijen dichterbij kwamen. Wij waren er vroeg bij om goed warm te draaien, de focus te vinden en het lichaam klaar te maken voor de strijd die eraan kwam.

Toen Brandon werd opgeroepen, veranderde alles. Het was tijd. Samen liepen we richting de kooi.
Nog even die laatste check: tok in, bitje op zijn plaats, handschoenen gecontroleerd. De vaseline werd zorgvuldig op zijn gezicht gesmeerd, een ritueel moment van concentratie. Daarna ging het hek open. Brandon stapte de kooi in.

Ronde 1 – Sterk begin

De bel klonk. Brandon begon scherp, staand, met vertrouwen in zijn voetenwerk. Al snel kwam er een voorwaartse trap, maar zijn tegenstander timede slim, greep het been, en bracht Brandon naar het canvas.

Maar Brandon bleef kalm. Zijn verdediging was sterk en gecontroleerd, en hij wist zich knap weer omhoog te werken. Eenmaal terug op de benen, deinsde hij niet terug: een geplaatste lowkick volgde, daarna nog een trap naar voren.

De tegenstander probeerde te antwoorden met een lowkick, maar miste. Vervolgens zette hij in op een take down, drukte Brandon tegen de kooi, maar Brandon hield het hoofd koel, bracht zijn tegenstander uit balans en werkte hem schitterend naar de grond.

Vanaf daar kwam Brandon in een dominante ground-and-pound positie terecht. Stoot na stoot raakte doel. De tegenstander draaide weg, waarop Brandon overschakelde naar een rear naked choke, maar die glipte net weg. Toch hield hij de controle, bleef druk zetten en bleef zijn tegenstander bestoken met rake klappen.

De laatste tien seconden gingen in, en Brandon bleef vechten tot de bel.
Een ijzersterke ronde. Deze was duidelijk voor Brandon.

Ronde 2 – De strijd om de winst

De tweede ronde begon opnieuw fel. Brandon probeerde met zijn rechterhoek door de verdediging te breken, maar zijn tegenstander ontweek behendig. Kort daarna ging de tegenstander opnieuw voor een take down en wist Brandon naar de grond te brengen.

In een snelle beweging probeerde hij een beenlock in te zetten. Brandon vocht ertegen, probeerde uit te draaien, maar de grip zat stevig. Uiteindelijk moest hij tappen, een eerlijke beslissing in een sport waar respect en veiligheid altijd voorop staan.

Een les, geen verlies

Het resultaat was niet wat we gehoopt hadden, maar wat Brandon vandaag heeft laten zien was pure vechtlust, groei en karakter. Hij zette een goede partij neer tegen een sterke tegenstander. En hoewel de winst vandaag niet mee naar huis ging, weten we één ding zeker: dit is pas het begin.

We geven niet op. We bouwen verder.
Volgende keer staan we er weer scherper en sterker.

Brandon Tegelaar, dit was jouw weg naar de kooi. En die weg is nog lang niet ten einde. 🥊🔥